(ANS – Rzym) – W dniu 12 stycznia 2010 r. trzęsienie ziemi o sile 7,0 w skali Richtera, którego epicentrum znajdowało się ok. 25 kilometrów od Port-au-Prince, silnie dotknęło Haiti. Rozmiar zniszczeń budynków był ogromny; według Międzynarodowego Czerwonego Krzyża i ONZ, w trzęsieniu ucierpiało ponad 3 miliony osób. Po dwóch latach od tego wydarzenia nadal jest kontynuowane dzieło odbudowy, a w przypadku salezjanów – zaangażownie na rzecz wychowania oraz kształcenia dzieci i młodzieży.

W czasie tej katastrofy dzieło salezjańskie, które w tym roku będzie obchodzić 75 lat obecności na Haiti, bardzo mocno ucierpiało. Zawalenia się budynków i zniszczenia miały miejsce na każdej placówce; jakkolwiek, najbardziej tragiczna była śmierć osób. Koadiutor Hubert Sanon, dwaj salezjanie w formacji początkowej: Atsime Wilfrid i Vibrun Valsaint i ok. 250 wychowanków z dzieła “ENAM” pozostało pod zgliszczami. Wielu innych uczniów i członków Rodziny Salezjańskiej poniosło śmierć w czasie zawalenia się ich domów, kościołów i miejsc pracy.

Prokura Misyjna Madrytu wystosowała komunikat prasowy, który zawiera niektóre dane potwierdzające zaangażowanie salezjanów z Haiti, ukierunkowane przede wszystkim na kształcenie i wychowanie nowych pokoleń Haitańczyków.

Obecnie przeszło 23 000 dzieci i młodzieży oraz ponad 1200 nauczycieli liczą salezjańskie ośrodki wychowawcze: szkoły i ośrodki kształcenia zawodowego. Po dwóch latach wytężonej pracy i wielkich trudów wiele dzieci i młodzieży znów może pobierać edukację i stawać się progagonistami odrodzenia swojego kraju.

Na przykład w Cap Haitien znajduje się ponad 850 dzieci, którzy uczęszczają do szkoły, a 145 ludzi młodych pobiera naukę w szkole rolniczej; w Politechnicznym Ośrodku Ks. Bosko w Fort Liberté 120 uczniów uczy się na kierunkach budownictwa, stolarstwa i uczęszcza do Szkoły Pielęgniarskiej. W Timtake jest 600 uczniów, a w przyszłości – przeszło 1000 dzieci i młodzieży będzie mogło być przyjętych do Ośrodka w Gressier, które odwiedziła w październiku zeszłego roku królowa Hiszpanii, Zofia.

Port-au-Prince to miasto, które najbardziej ucierpiało w czasie trzęsienia ziemi w dniu 12 stycznia 2010 r. Setki tysięcy osób wyległo wtedy na ulice stolicy w poszukiwaniu pomocy i możliwości przeżycia. Od tego czasu, po upływie dwóch lat, dokonano wielkiego postępu, ale trzeba zrobić jeszcze wiele w tym kraju, jednym z najbiedniejszych w świecie. Według “United Nations Development Programme” (PNUD), jeszcze dzisiaj ok. 600 000 znajduje się w obozach dla uchodźców, pozostając bez dachu nad głową; usunięto tylko 25% ruin. Cholera była powodem śmierci przeszło 7 000 osób w 2011 r.

Na Haiti ponad 80% ludności żyło w ubóstwie przed trzęsieniem ziemi, a połowa nie umiała ani czytać, ani pisać. “Haiti nie jest krajem zniszczonym przez trzęsienie ziemi w styczniu 2010 r., jest krajem, który został zniszczony znacznie wcześniej” – powiedział haitański ekonomista, Camille Chalmers. Niewątpliwie „Haiti jest mocnym krajem, a trzęsienie ziemi daje możliwość uczynienia tego państwa lepszym” – twierdzą salezjanie, którzy pracują w tym kraju od 75 lat.

Opublikowano 12/01/2012