| Dom Generalny – Wspomnienie ks. Marka Rybińskiego w pierwszą rocznicę śmierci |
| Tunezja – Pogrzeb ks. Rybińskiego: spotkanie religii i kultur |
Ciało ks. Rybińskiego opuściło Tunis zaraz po Mszy św., której przewodniczył bp Lahham w miejscowej Katedrze w dniu 28 lutego, i przybyło do Polski we wtorek, 1 marca. Przy trumnie, przewiezionej do Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego w Warszawie, w nocy z wtorku na środę modliła się rodzina, przyjaciele, młodzież z Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego “Saruel”, wolontariusze z Międzynarodowego Wolontariatu Don Bosco i salezjanie. O północy około 30 kapłanów sprawowało za zmarłego Mszę św.
W środę rano ciało przewieziono do Bazyliki Najświętszego Serca Pana Jezusa, gdzie od godz. 10.30 był czas na modlitwę prywatną. Tuż przed żałobną liturgią został odczytany życiorys ks. Rybińskiego, w którym podkreślono rolę jego rodziny – rodziców, Barbary i Piotra, i sześć młodszego rodzeństwa – w wyborze powołania misjonarza.
Żałobnej Eucharystii przewodniczył abp Józef Michalik, arcybiskup Przemyśla i Przewodniczący Episkopatu Polski. Wraz z nim Mszę św. celebrowali abp Henryk Hoser, biskup warszawsko-praski, i bp Stanisław Budzik, biskup tarnowski i Sekretarz Konferencji Episkopatu Polski, oraz około 250 kapłanów zakonnych i diecezjalnych. Uczestniczyli także salezjanie z Irlandii, Malty – od której zależy placówka w Manouba – i konsul Tunezji w Polsce.
Homilię wygłosił inspektor warszawski, ks. Sławomir Łubian. „Pytamy, jaki sens miało to życie, które tak nagle zostało zatrzymane?” – zapytał kaznodzieja. “Jego życie miało sens, ponieważ dotychczasowe wzrastanie ks. Marka miało jasny kierunek rozwoju”. Ks. inspektor podkreślił także jego niezwykłą zdolność nawiazywania nowych przyjaźni. “Miał w sobie ogromną sympatię do ludzi... Taka postawa pomogła mu prowadzić pracę misyjną, a jednocześnie otwierała na poznawanie narodu tunezyjskiego, w którym znalazł wielu przyjaciół. Ks. Marek nawiązywał głębokie relacje, co było dowodem na to, że znał dobrze swoją tożsamość i wiedział, co chce robić w życiu”. Kończąc ks. inspektor stwierdził: “Jesteśmy wdzięczni Bogu za życie ks. Marka i za to, że mogliśmy go poznać”.
Na zakończenie liturgii został odczytany list bpa Wiktora Skworca, Przewodniczącego Komisji ds. Misji Episkopatu Polski. W imieniu Radcy ds. Misji Zgromadzenia Salezjańskiego, ks. Václava Klementa, głos zabrał ks. Stanisław Rafałko, który zacytował m.in. listy ks. Marka pisane kilka lat przed wyjazdem na misje, w których pisał: “Nie mam jeszcze powołania misyjnego, ale o nie się modlę”. Ks. John Horan, inspektor z Irlandii, powiedział, że ks. Marek wiedział, co to znaczy oddać życie za misje. Na zakończenie uroczystości żałobnych w kościele abp Hoser przypomniał, że ks. Rybiński dołącza do grona pierwszych męczenników, którzy na terenach dzisiejszej Tunezji oddali życie za Chrystusa: świętych Cypriana, Perpetuy i Felicyty.
Po Mszy św. trumna z ciałem ks. Marka Rybińskiego została złożona w grobowcu salezjanów na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
Opublikowano 03/03/2011
