Ks. Francesco Motto, dyrektor Salezjańskiego Instytutu Historycznego, oddał ostatnio do druku nową książkę poświęconą wspólnocie salezjańskiej, która przez wiele lat otaczała opieką duszpasterską społeczność imigrantów włoskich w dzielnicy North Beach w San Francisco, w Kalifornii.
W książce autor przemierza historię narodowej parafii świętych Piotra i Pawła w San Francisco, przedstawiając sylwetki pierwszych salezjańskich pionierów, którzy zajmowali się wspólnotą parafialną, a także – poszczególne etapy stopniowego zyskiwania przez nich szacunku i zrozumienia wśród miejscowej ludności.
Ks. Motto pisze we wstępie: “W czasie gdy po raz pierwszy pojawił się sztandar salezjanów, w niedzielę 14 marca 1897 r., nie było nikogo, kto by przedstawił ich niewielkiej grupie obecnych tam wiernych”. Jakkolwiek w 1930 r., w dniu pogrzebu ks. Raffaele Piperniego, proboszcza i dyrektora placówki od chwili przybycia Synów Ks. Bosko, można było zaobserwować “powszechny napływ narodu i władz”. Nawet gazety, tradycyjnie antyklerykalne, uznały wielką pracę tego salezjanina i jego współpracowników.
Tak więc książka ks. Motto jest formą oddania sprawiedliwości wielkiej pracy, jaką wykonali salezjanie na rzecz wspólnoty włoskich imigrantów w North Beach, przytłoczonej problemami niedawnej imigracji, patriotyzmami lokalnymi i uprzedzeniami antykatolickimi. Ten sam autor stwierdził, że opublikowanie tego tekstu “bardziej wydawało się być oddaniem sprawiedliwości i pożytecznym przywołaniem przeszłości niż zdobyczą historyczną, która chce wypełnić pewną pustkę właśnie w wigilię 150. rocznicy Zjednoczenia Włoch”.
Istotnie, książka ta zyskała patronat Komitetu “Italia centocinquanta” (w nawiązaniu do 150. rocznicy Zjednoczenia Włoch w 2011 r.) i jest pierwszą z krótkiej serii książek i publikacji, w których chce się ukazać to wszystko, co uczynili Salezjanie Ks. Bosko i Córki Maryi Wspomożycielki dla młodzieży włoskiej w ciągu tych 150 lat.
Opublikowano 19/10/2010
