(ANS – Soddo) – “Napełnia radością i wielkim zdumieniem ta ogromna liczba dzieci, które nas pozdrawiają, łapią za ręce, proszą, by zagrać z nimi albo zwyczajnie chcą, by z nimi pobyć. (...) Tym, co robi największe wrażenie, jest zdolność tych etiopskich dzieci do zabawienia się tymi niewieloma i prostymi grami, które mają do dyspozycji, chociaż te wydają się nam, ludziom nowoczesnym, czymś okropnie przestarzałym”. Są to słowa młodego Włocha, który znajduje się na początku swojej posługi wolontariatu, jaką pełni na salezjańskiej misji w Soddo, w Etiopii. 

Pietro Francipane

W pierwszym tygodniu naszego pobytu dotknęliśmy ręką piękna, jakiego doświadczyliśmy w spotkaniu z grupą, która była bardzo zjednoczona, odznaczała się wielką chęcią prowadzenia dyskusji i niczego nie przymowała za pewne. A ks. Fabrizio Di Loreto, salezjanin, który nam towarzyszył, był po prostu nadzwyczajny, wydobywając na zewnątrz to, co w nas było najlepsze. To, że to pierwsze zderzenie i pierwsze trudności zostały pokonane bez większych problemów jest zasługą tego “księdza” i nadzwyczajnej wspaniałomyślności salezjańskiej wspólnoty.

Pewien problem się pojawił, kiedy niektórzy z nas, Michele e Lorenzo, zaczęli odczuwać pewne dolegliwości zdrowotne, wywołane etiopskim jedzeniem i obecnością niektórych insektów. Inna trudna sytuacja zaszła, kiedy zabrakło wody przez cztery dni, stwarzając pewien problem, zwłaszcza dla nas, przyzwyczajonych zawsze do wody bieżącej (i jej marnowania). Jakkolwiek, po kilku dniach trudności zdołaliśmy się przyzwyczaić do tymczasowego braku wody, lepiej gospodarując wodą ze zbiornika, zdając sobie sprawę, jak bardzo cenne jest to dobro, i jak bezsensowne jest to marnotrastwo, które jest naszym udziałem.

(…) Najbardziej zaskakującą rzeczą, ale być może nie aż tak bardzo, jest wielkie zgranie i jedność naszej grupy, która, pomimo różnicy wieku, charakteru i regionalnego pochodzenia, jest w stanie wspólnie zorganizować różne zajęcia i przyjść z pomocą tym, którzy przeżywają różne trudności natury fizycznej czy psychologicznej. 

Kiedy już ten pierwszy tydzień dobiegał końca, zostaliśmy zaproszeni (...) do udziału w Eucharystii, która jest odprawiana w kaplicy więzienia w Soddo. Po szybkiej i życzliwej kontroli ze strony etiopskich wojskowych, mogliśmy nawiązać kontakt z osadzonymi, których zazwyczaj postrzegamy jako ludzi z marginesu i złych. W rzeczywistości to, co dało się zauważyć w czasie tej wizyty w więzieniu, to świadomość tych ludzi, że popełnili jakiś błąd, ich żal i ich wielka wiara religijna.

Pełny tekst tego świadectwa jest dostępny w języku włoskim na stronie salezjańskiego Okręgu Włoch Centralnych.

Opublikowano 06/10/2015