(ANS – Rzym)– W perspektywie ochrony wspólnego domu i w trosce o przyszłość stworzenia papież Franciszek zdecydował się ustanowić Światowy Dzień Modlitw o Ochronę Stworzenia, który będzie obchodzony każdego roku w dniu 1 września. Łączy się to także z zaangażowaniem salezjanów na całym świecie. 

Dzień ten stanowi niemal naturalne następstwo papieskiej encykliki “Laudato si’” i proponuje się go jako dalszy krok w poszukiwaniu duchowej motywacji dla naszej troski o ochronę stworzenia, do czego wszyscy chrześcijanie są wezwani. Istotnie, poszanowanie i troska o środowisko naturalne oznacza okazanie wdzięczności Bogu “za wspaniałe dzieło, które powierzył naszej opiece, błaganie o Jego pomoc w ochronie stworzenia i o Jego przebaczenie za grzechy popełnione przeciwko światu, w którym żyjemy”.

Tak więc kryzys ekologiczny staje się okazją do głębokiego nawrócenia duchowego i przyjęcia odpowiednich stylów życia. Kładąc nacisk na kwestię ochrony środowiska naturalnego, papież Franciszek wskazuje na swoją preferencję dla wizji holistycznej, która uwzględnia relację pomiędzy duchem i ciałem oraz wszystkim, co je otacza.

Te doroczne obchody chcą być wyrazem drogi pojednania, przebytej wspólnie przez wszystkie wyznania chrześcijańskie: w dniu 1 września obchodzony jest także Dzień Troski o Stworzenie, ustanowiony przez Konferencję Episkopatu Włoch, który będzie obchodzony po raz dziesiąty. Od tego roku będzie on wydarzeniem ekumenicznym, mającym na celu uwypuklić moralne i społeczne skutki ochrony środowiska, uwzględniając tematy sprawiedliwości i pokoju.
Pozostając w zgodzie z linią przyjętą przez papieża Franciszka i duchem franciszkańskim, salezjanie będą angażować się np. na rzecz uzyskania dostępu do wody pitnej, czyniąc to poprzez budowę studni na obszarach najbardziej opanowanych przez suszę i w najbardziej odległych wioskach, jak to ma miejsce w Etiopii.

Papież Franciszek wzywa do przejścia od “kultury odrzucenia” do “kultury troski”, by nie dopuścić do tego, że nasz “wspólny dom” zamieni się w ogromny  śmietnik. By podać tu jeden z przykładów, w Gwatemali, kilka kilometrów od San Pedro Carcha, całe zbocze wzgórza to jeden wielki śmietnik pod otwartym niebem, gdzie każdego dnia składowanych jest 14,6 ton odpadów. Przy tym składowaniu zatrudniownych jest około 60 ludzi młodych, z których wielu mieszka w barakach zrobionych z blachy i kartonów, będąc zmuszonym do życia w nieludzkich warunkach pod względem środowiskowym, higienicznym i społecznym. Aby pomóc tym młodym i ich rodzinom salezjanie rozpoczęli realizować projekt wychowawczy, którego celem jest wyrwanie ich z tego krańcowo szkodliwego środowiska i zapewnienie im pomocy w zakresie pożywienia i pomocy dodaktycznych.

Salezjenie podejmują także wiele innych inicjatyw, które mają na celu uwrażliwienie na problemy ekologiczne, jak np. projekt “Ołowiane dzieci”, realizowany w Porto Nuevo, w Peru, wspierany przez Fundację “Don Bosco nel Mondo”, łączący się z kampanią pod hasłem “Rozpylaj tlen”.

Innym wyzwaniem, któremu salezjanie starają się stawić czoła, jest problem energii odnawialnej, jak to ma miejsce np. w Indiach, w północno-wschodnim stanie Assam, gdzie w dniu 26 maja tego roku został otwarty Ośrodek Księdza Bosko zajmujący się właśnie energią odnawialną, będący częścią Instytutu Technicznego Księdza Bosko w Maligaon. A poza tym, wiele innych programów edukacyjnych, których celem jest uświadamianie ludzi młodych odnośnie do różnych zagadnień ekologicznych, jest realizowanych od wielu lat w wielu szkołach salezjańskich na całym świecie.

Opublikowano 28/08/2015