(ANS – Santa Cruz) – Wczorajszego popołudnia, 9 lipca, w czasie swojej wizyty w Boliwii papież Franciszek odbył spotkanie z osobami konsekrowanymi z tego kraju w szkole Księdza Bosko w Santa Cruz. Biskup Rzymu został tam powitany bardzo gorąco, po czym miało miejsce powitalne przemówienie, które skierował bp Roberto Bordi, pomocniczy biskup Wikariatu Beni, a jednocześnie biskup odpowiedzialny za życie konsekrowane w tym kraju.

Andrés Felipe Loaiza SDB

Po słowach pozdrowienia papież Franciszek z wielką uwagą wysłuchał każdego ze świadectw, które potem nastąpiły, a którymi podzielili się: ks. Crispin Borda Gómez, rektor seminarium w San Luis de Cochabamba; siostra Gabriela Cuellar, ze Zgromadzenia św. Józefa z Chambéry, oraz Damián Uriona, seminarzysta diecejalny, który przybliżył historię swojego powołania. 

Ze swej strony, papież poczynił refleksję nad Ewangelią św. Marka, a ściślej passusem, w którym żebrzący ślepiec Bartymeusz głośno krzyczy do Jezusa, chcąc, by przywrócił mu wzrok. Przy tym odniósł się do różnych odpowiedzi na krzyk potrzebującego: iść dalej; powiedzieć mu, by był cicho, oraz pomóc mu się podnieść.

Iść dalej: “echo rodzące się w sercu „opancerzonym”, zamkniętym, które utraciło zdolność zdumienia i tym bardziej możliwości zmiany. Ilu z nas, którzy idziemy za Jezusem, narażonych jest na utratę tej naszej zdolności zdumienia się, także z Jezusem?”. I

Bądź cicho: “Zamilknij, nie przeszkadzaj mi, nie rozpraszaj, odmawiamy modlitwę wspólnotową, znajdujemy się w głębokim unisieniu duchowym, nie przeszkadzaj, nie rozpraszaj. W odróżnieniu od poprzedniego działania, słucha, rozumie, nawiązuje kontakt z wołaniem innej osoby. Wie, że ona jest i reaguje bardzo prosto, karcąc ją”. 

Odwagi, powstań: “Wychodzi z anonimowości tłumu, aby ją zidentyfikować i tak oto nawiązuje z nią kontakt. Zakorzenia się w jego życiu. I daleki od wydawania polecenia, aby tamten zamilkł, pyta go: co mogę dla ciebie zrobić? Nie potrzebuje wyróżniać się, oddzielać się, nie określa, czy jest on upoważniony, lub nie, do mówienia. Jedynie zadaje mu pytanie, identyfikuje, pragnąc uczestniczyć w życiu tego człowieka, chcąc podjąć ten sam los. W ten sposób przywraca powoli godność, którą on utracił...”.

Papież Franciszek zakończył swoje przemówienie wyjaśniając, że to jest “pedagogia Nauczyciela, to jest pedagogia Boga wobec swego Ludem. Przejść od obojętności zappingu do: „Bądź dobrej myśli, wstań, [Nauczyciel] woła cię” (Mk 10, 49). Nie dlatego, że jesteśmy wyjątkowi, nie dlatego, że jesteśmy lepsi, nie dlatego, że jesteśmy funkcjonariuszami Boga, ale tylko dlatego, że jesteśmy wdzięcznymi świadkami miłosierdzia, które nas przemienia”.

Opublikowano 10/07/2015