(ANS – Katmandu) – “Trzęsienie o sile 7,4 stopnia w skali Richtera, jakie dzisiaj nawiedziło Nepal, wywołało panikę” – donoszą salezjańscy misjonarze, którzy pracują w Katmandu. Jednakże nie odnotowano uszkodzeń w pomieszczeniach salezjańskich, ani też ofiar śmiertelnych czy osób rannych zarówno wśród personelu, jak i miejscowej ludności. To samo przekazali salezjanie z Biratnagar, z południowo-wschodniego Nepalu. Odczuli trzęsienie bardziej niż poprzednim razem, ale również w Biratnagar nie było rannych czy uszkodzeń budynków.

To drugie trzęsieni ziemi miało miejsce na dwóch obszarach najbardziej dotkniętych poprzednim trzęsieniem, które miało miejsce w dniu 25 kwietnia: Dolahka i Sindhupalchok. “Sytuacja była ciężka już wcześniej i teraz musimy uczynić jeszcze więcej, aby pomóc ludności, która cierpi” – mówią zakonnicy znajdujący się w tym kraju.

Schronienie, pożywienie, woda i lekarstwa stanowią tutaj podstowowe potrzeby, a misjonarze salezjańscy starają się dotrzeć do jak największej liczby osób, które ucierpiały.

Właśnie w dniu wczorajszym, 11 maja, nauczyciele, uczniowie i personel szkół salezjańskich w Nepalu dotarli do dystryktu nr 15 Shankapur Nagarpalikka, by pomóc niektórym spośród rodzin najbardziej potrzebujących. 

“Nie chodziło tu tylko o naszą pomoc, ale przede wszystkim o bycie z tymi osobami dotkniętymi trzęsieniem. Rzeczy, które im przekazaliśmy, dostarczyły różne organizacje, przyjaciele albo były to darowizny zagraniczne. Także nasi nauczyciele, uczniowie i personel zrezygnowali z czegoś, by pomóc: pożywienia, słodyczy, swoich ulubionych lodów... Każdy z uczniów czegoś sobie odmówił” – informują salezjanie.

“Przekazali im nie tylko rzeczy, ale także usiedli z nimi i wysłuchali ich opowiadania o tym, jak cierpią, i o ich trudnościach, pomimo tego, iż oni sami byli ofiarami trzęsienia. Współdziałali z młodzieżą i dziećmi, a także osobami starszymi z wioski. (...) Miejscowa ludność była pod wielkim wrażeniem tego poświęcenia i hojności tych, którzy brali udział w tej inicjatywie “Nepal Don Bosco”, ofiarując napoje i przekąski uczniom. Niektóre z tych osób w podeszłym wieku mówiły do młodych ze swoich wiosek: “Widzicie jak ci uczniowie troszczą się o nas i jak działa Nepal Don Bosco… Czy wasza szkoła i wasi uczniowie robią to samo?”

Opublikowano 12/05/2015