(ANS – Walencja) – “System wychowawczy Księdza Bosko zrodził się ze spotkania z młodymi potrzebującymi. Dopóki salezjanie będą z nimi, tworząc platformę wychowawczą, pozostaną wierni charyzmatowi salezjańskiemu” – oświadcza Segundo García, salezjanin, koordynator Platform Społecznych obszaru Centrum hiszpańskiej inspektorii pw. Maryi Wspomożycielki, a obecnie dyrektor “Domów Upełnoletnienia Magone”, jakie salezjanie prowadzą w Walencji dla młodzieży pełnoletniej. Wychowankiem jednego z nich jest Joseph Anwar, 27-letni pakistański katolik .

Marta Peirat

Joseph musiał potajemnie opuścić swój kraj z powodów religijnych. Jego siostra została niesłusznie oskarżona o bluźnierstwo i została osadzona w więzieniu w Pakistanie, podobnie jak innych ponad 5 tysięcy prześladowanych chrześcijan, którzy są przetrzymywani w więzieniach w tym kraju. Joseph musiał uciec z obawy przed islamskim radykalizmem i prześladowaniem chrześcijan, i otrzymał status uchodźcy. Obecnie przebywa w jednym z “domów upełnoletnienia”, jakie prowadzą salezjanie z Walencji.

Co ciekawe, Joseph mieszka tam z czterema innymi ludźmi młodymi, którzy są muzułmanami. Chociaż w pierwszym momencie było to dla niego wielkim szokiem, potem zdał sobie sprawę z tego, że w tym domu to, iż należy się do różnych religii, nie stanowi przeszkody we współistnieniu i że nigdy nie było tu jakichś problemów z powodów religijnych. Przeciwnie, są wspólnie obchodzone najważniejsze święta, zarówno chrześcijańskie, jak i muzułmańskie.

Joseph stara się zdobyć środki dla siostry, skazanej na śmierć, a także dla niepełnosprawnego szwagra i swoich siostrzeńców. Jest przekonany, że zostało mu ofiarowane nowe życie, aby mógł uwolnić innych, ale wyznaje, że czuje się zniechęcony, starając się znaleźć odpowiednie rozwiązania dla sytuacji, w jakiej znalazła się jego rodzina, a także wielu innych, którzy niesłusznie zostali oskarżeni o bluźnierstwo. “Chcę być głosem chrześcijan prześladowanych w Pakistanie” – powiedział. Obecnie ten głos robi wszystko, aby organizacje międzynarodowe, takie jak Amnesty International czy podobne nagłośnili ten przypadek, wymuszając na rządzie pakistańskim uwolnienie tych chrześcijan niesłusznie oskarżonych. 

“Salezjanie dzięki tym domom mogą pomóc ludziom młodym, takim jak Joseph, którzy pewnego dnia tracą wszystko, a potem z dziecka stają się dorosłymi, znajdując się pod opieką pewnego dnia, a następnego nie mając nikogo. Potrzebują oni schronienia, pracy... A ich sytuację pogarsza fakt, iż kiedy ich nie znajdą, tracą pozwolenie na pobyt i to wszystko, co z nim się wiąże” – dodaje ks. García.

“Ks. Bosko mawiał, że rodzinność rodzi miłość, a miłość – zaufanie, a zaufanie jest niezbędne w wychowaniu. Ten projekt jest sposobem spotkania młodych potrzebujących w środowisku znacznie mniej formalnym, czemu towarzyszy przekonanie, że zaufanie znajduje się u podstaw każdego procesu wychowawczego” – mówi na zakończenie. 

Opowiadanie o ucieczce Josepha z Pakistanu i inne informacje dotyczące tego projektu są dostępne, w języku hiszpańskim, na stronie: www.donbosco.es.

Opublikowano 11/02/2015