(ANS – Cebu) – W dniu 18 września radca salezjańskiego regionu Azja Wschodnia-Oceania ks. Václav Klement spotkał się z personelem Biura Planowania i Rozwoju ( po angielsku PDO) Inspektorii Filipin Południowych (FIS). To PDO, założone w 1995 roku, jeszcze dzisiaj stanowi jedyny punkt odniesienia tego rodzaju w regionie, stanowiąc wzorzec dla PDO, które powstaną w przyszłości.
W czasie spotkania ks. Klement podziękował wszystkim obecnym za odniesione sukcesy i stały rozwój, jaki można było odnotować w ciągu ostatnich 19 lat, co pozwoliło na zdobycie zaufania międzynarodowych agencji, salezjańskich i nie tylko. Tak np. było w przypadku akcji pomocy, które były przeprowadzone po przejściu tajfunu Yolanda, oraz związane były z odbudową w Tacloban, Borongan i Bantayan.
Potem, w czasie ożywionej wymiany opinii, wyłoniły się trzy główne kwestie:
Jak przekonać przełożonych innych okręgów i delegatur o konieczności powołania PDO?(Istotnie, na chwilę obecną inspektorialne delegatury Indonezji i Papuy-Nowej Gwinei-Wysp Salomona, inspektorie Wietnamu, z Mongolią i Myanmarem oraz wizytatoria Timoru Wschodniego myślą o powołaniu takich biur). Czyniąc to poprzez:
· dzielenie się tą przeszłością 19 lat z innymi, gdzie miało miejsce przejście od małego Biura Planowania, wspieranego przez Prokurę Misyjną w New Rochelle, do rozwoju, który miał później miejsce, a co wskazuje na ważność kształtowania i zmiany mentalności salezjanów;
· świadomość, że podejście profesjonalne (zasadzające się na programach, cyklicznych projektach) pomogło inspektorii w podtrzymaniu wielu sektorów posłannictwa salezjańskiego (zwłaszcza na obszarze kształcenia zawodowego i wychowania zagrożonej młodzieży);
· konstatację, że stabilność i kontynuacja działalności danego PDO pomagają w tworzeniu relacji zaufania z dobroczyńcami.
A jakie wyzwania głównie napotkano?
· brak bezpośredniej gwarancji ze strony salezjanów w przypadku niektórych projektów;
· potrzeba uwzględnienia i pociągnięcia do odpowiedzialności świeckich partnerów misyjnych (Lay Mission Partners);
· wysiłek na rzecz podtrzymywania kontaktu z dawnymi dobroczyńcami i szukanie nowych;
· zaangażowanie związane z towarzyszeniem 5-6 młodym wolontariuszom międzynarodowym;
· przejście od wygodnych przestrzeni, jakie wytworzyły się w związku z dużymi projektami zbiórki funduszy, w kierunku nowych obszarów;
· obecność PDO, często ograniczona, w łonie duszpasterstwa młodzieżowego.
A jakie sugestie dotyczące wsparcia formacji salezjanów w zakresie PDO?
· wizyta inspektorów z regionu, zainteresowanych założeniem PDO, w Cebu;
· zapewnienie przestrzeni szkoleniowej dotyczącej PDO w programie formacji początkowej;
· wsparcie mentalności planowania w celu lepszej koordynacji PDO w ramach Ogólnego Programu Inspektorii i pracy różnych komisji inspektorialnych;
· zarejestrowanie PDO jako organizacji pozarządowej, tak by jako tego typu instutucja była w stanie wejść w dialog z innymi jednostkami rządu i społeczeństwa obywatelskiego.
Obecnie PDO w Cebu może liczyć na 6 członków personelu, a niedawno wybrała swojego nowego dyrektora, którym został ks. Ross Banogon.
Opublikowano 29/09/2015
