(ANS – Rzym) – Uczestnicy Kapituły, po etapie wstępnym, znaczonym pielgrzymką do miejsc salezjańskich (Turyn, 22-24 lutego), zaliczyli kolejny, na który złożyły się sprawozdania z działalności sektorów i stanu regionów, przybliżające znaczącą rzeczywistość animacji i zarządu Zgromadzenia.

Zaprezentowali się radcy odpowiedzialni za różne obszary, przedstawiając 15 sprawozdań ze swojej działalności, zapoznając tym samym kapitulnych ze złożoną rzeczywistością Zgromadzenia w całej jej różnorodności, przybliżając cienie i blaski, osiągnięte cele i pojawiające się wyzwania, jak również wysuwając pierwsze sugestie u progu nowego sześciolecia.

Sprawozdaniom towarzyszyły zdjęcia, grafiki, diapozytywy i filmiki.

Praktycznie biorąc, nie jest możliwe dokonanie pełnej syntezy, a nawet częściowej, w przypadku rzeczywistości tak rozległej i zróżnicowanej, uwypuklającej także problemy i porażki, ale zawsze ukierunkowanej na pójście do przodu, aby sny Ks. Bosko mogły być dalej realizowane i popychały ku przyszłości.

Wielokrotnie wskazywano na konieczność wzrastania w koordynacji i synergii zasobów. Ten priorytet przekłada się na „koordynację i współpracę szkoleniową na różnych poziomach”, na wzmocnienie „koordynacji pomiędzy trzema dykasteriami posłannictwa i formacji”, na coraz lepsze tworzenie środowiska komunikacji społecznej.

Można także wykazać, że niektóre regiony, a wśród nich przede wszystkim Afryka-Madagaskar, Włochy-Bliski Wschód i Europa Zachodnia, zwłaszcza w ostatnim sześcioleciu, były zaangażowane w rozbudowaną reorganizację wewnętrzną, zmierzając w kierunku tworzenia nowych okręgów jurysdykcyjnych, jak i połączenia oraz konsolidacji innych.

Wyłoniła się także inna pozytywna i pocieszająca rzecz: wiele działań animacyjnych na różnych poziomach, znaczonych także różnymi obchodami oraz wydarzeniami kulturowymi specjalnie organizowanymi – takimi, jak np. sympozja czy publikacje – przyczyniło się do podniesienia w Zgromadzeniu poczucia przynależności, przyswojenia wskazań KG 26 i nowego zainteresowania potrzebami edukacyjnymi we współczesnym świecie.

Innym stałym elementem, który daje się zuważyć we wszystkich regionach, jest rosnąca liczba współpracowników, członków Rodziny Salezjańskiej i innych świeckich.  

Również stale rośnie zaangażowanie na polu powołań i formacji, zarówno początkowej, jak i ciągłej.

“Powrót do Księdza Bosko”, wskazany jako priorytet w czasie KG 26, dał się szczególnie odczuć w czasie peregrynacji relikwii Ks. Bosko na pięciu kontynentach. Można tutaj mówić o rozbudzeniu charyzmatycznym, nie mówiąc już o odnowionym entuzjazmie w odniesieniu do “da mihi animas”.

Opublikowano 27/02/2014