(ANS – Rzym) – Podczas gdy przybliża się coraz bardziej termin rozpoczęcia Kapituły Generalnej 27, kompletuje się również publikacja refleksji poświęconych rzeczywistości salezjańskiej w różnych regionach. Dzisiaj przybliżymy sytuację w regionie Ameryki Środkowej i Ameryki Północnej, co uczyni ks. Timothy Ploch, inspektor zachodniego obszaru Stanów Zjednoczonych.

Jak przedstawia się sytuacja Zgromadzenia w księdza regionie, gdy chodzi o potrzeby młodzieży, społeczeństwa i Kościoła?

Jest to region bogaty w życie i różnorodności. Młodzi ze Stanów Zjednoczonych, a także z Boliwii czy Haiti bardzo różnią się między sobą, stąd trudno mówić o nich w ten sam sposób. Ale ogólnie można stwierdzić, że Zgromadzenie w regionie żyje i jest żywotne: jest wielu salezjanów, chociaż ich liczba powoli się zmniejsza; jest także wielu nowicjuszy, choć ciągle pozostaje tutaj dla nas wyzwaniem kwestia wytrwania w powołaniu, jako że wielu z tych, którzy składają śluby czasowe, potem opuszczają zgromadzenie. Także problemami, którym musimy stawić czoła, są silny wpływ na młodzież sekularyzmu i relatywizmu w północnej części regionu, i działalność sekt fundamentalistycznych.

A poza tym, nie możemy zapominać o kwestii migracji, która dotyczy całego kontynentu, a idzie od południu ku północy. Salezjanie ze Stanów Zjednoczonych starają się zaradzić także temu problemowi, że około 12 milionów imigrantów pochodzi z granicy z Meksykiem, większość z nich nie posiada dokumentów, pozbawienych jest wsparcia rodzin. Z tego względu w całym regionie rozpoczęliśmy realizację specyficznego projektu, by zaradzić temu zjawisku. Kończąc, można powiedzieć, że głównym wyzwaniem jest znalezienie sposobu odpowiedzi na wymogi duszpasterskie, edukacyjne i ewangelizacyjne związane z imigrantami, zwłaszcza ludźmi młodymi.

Jaki specyficzny wkład może wnieść region w obrady KG 27?

Myślę, że możemy wnieść to, co dotyczy sposobu radykalnego życia Ewangelią w obliczu sytuacji wielkiego dostatku i krańcowej biedy, co stanowi dwa ekstremalne uwarunkowania, z którymi się zmierzamy w naszym regionie, a które głęboko oddziałują na sposób życia.

W jaki sposób salezjanie z regionu starają się być świadkami radykalności ewangelicznej?

Koherentnie przeżywając życie zakonne, jako formę świadectwa wobec wszystkich i w relacji z wszystkimi. W tym znaczeniu ważny jest także kontakt z miejscowymi biskupami i świeckimi. Gdy chodzi o relację z diecezjami, na obszarze Ameryki Łacińskiej regionu salezjanie są bardziej silni i istnieje ścisła współpraca pomiędzy Zgromadzeniem i biskupami. Także na obszarze północnym regionu relacje są dobre, ale obecność salezjanów jest raczej ograniczona. Stąd zrodziło się naturalne zainteresowanie naszymi świeckimi współpracownikami, którzy otrzymują dobre przygotowanie, a którzy są postrzegani nie tylko jako „pracownicy”, lecz działają poprzez kluby i organizacje cywilne, i rzeczywiście podzielają z nami odpowiedzialność za wychowanie młodzieży.

Opublikowano 27/12/2013